2016-26 ECIW studiegroep reflectie

Werkboek lessen

349. Vandaag laat ik de visie van Christus voor mij naar alles kijken en ik beoordeel het niet, maar schenk in plaats daarvan alles een wonder van liefde

350. Wonderen weerspiegelen Gods eeuwige Liefde. Ze aanbieden is zich Hem herinneren en de wereld verlossen door de herinnering van Hem

14. Wat ben ik?

351. Mijn zondeloze broeder is mijn gids naar vrede. Mijn zondige broeder is mijn gids naar pijn. En ik zal zien wie ik verkies te zien

352. Oordeel en liefde zijn tegendelen. Van het ene komt alle leed van de wereld. Maar van het andere komt de vrede van God Zelf

353. Mijn ogen, mijn tong, mijn handen, mijn voeten hebben vandaag maar één doel: aan Christus gegeven te worden om daarmee de wereld met wonderen te zegenen

354. Wij zijn samen, Christus en ik, in vrede en in zekerheid van doel. En in Hem is Zijn Schepper, zoals Hij is in mij

355. Er komt geen einde aan al de vrede en vreugde, en aan alle wonderen die ik schenken zal, wanneer ik Gods Woord aanvaard. Waarom niet vandaag?

356. Ziekte is slechts een andere naam voor zonde. Genezing is slechts een andere naam voor God. Zo is het wonder een beroep op Hem

357. De waarheid beantwoordt elk beroep dat we doen op God door eerst met wonderen te reageren, en dan tot ons terug te keren om zichzelf te zijn

358. Geen enkel beroep op God kan onverhoord en zonder antwoord blijven. En hiervan kan ik zeker zijn: Zijn antwoord is het antwoord dat ik werkelijk wens

359. Gods antwoord is een vorm van vrede. Alle pijn is genezen, alle ellende vervangen door vreugde. Alle gevangenisdeuren zijn geopend. En alle zonde is verstaan als louter een vergissing

360. Vrede zij met mij, de heilige Zoon van God. Vrede zij mijn broeder, die één met mij is. Laat heel de wereld zo door ons gezegend zijn met vrede

De laatste lessen

361. Dit heilig ogenblik wil ik U geven. Neemt U het in handen. Want U wil ik volgen, in de zekerheid dat Uw leiding mij vrede geeft

362. Dit heilig ogenblik wil ik U geven. Neemt U het in handen. Want U wil ik volgen, in de zekerheid dat Uw leiding mij vrede geeft

Reflectie

Het vraagt enige gewenning.

Dat geldt voor veel wat in de Cursus wordt geschreven. Maar misschien wel het meest voor de vraag, Wat ben Ik? Natuurlijk is dit uiteindelijk het enige waar de Cursus over gaat. Het inzicht van onze identificatie met ons valse zelfbeeld, en dan daarna de ommekeer naar onze identificatie met en in ons ware Zelf.

Maar wat is dit ware Zelf dan wel niet?

Neti, Neti of vrij vertaalt, niet dit, niet dit, wordt er in de Advaita Vendanta geschreven. De Cursus kiest daar dan toch een andere weg, want waar Advaita Vendanta met Neti, Neti beschrijft hoe je alles weg moet strepen, totdat alleen de waarheid over blijft, nodigt de Cursus je in haar finale lessen uit om de Heilige Geest steeds te vragen om jou te leiden en jou zo te laten ervaren wat jij werkelijk bent.

361. Dit heilig ogenblik wil ik U geven. Neemt U het in handen. Want U wil ik volgen, in de zekerheid dat Uw leiding mij vrede geeft

1. En als ik een woord nodig heb om me te helpen, zal Hij het me geven. Als ik een gedachte nodig heb, geeft Hij me die ook. En als ik alleen maar stilheid nodig heb en een rustige, open denkgeest, dan zijn dat de gaven die ik van Hem ontvangen zal. Hij heeft de leiding, op mijn verzoek. En Hij zal me horen en antwoord geven, want Hij spreekt namens God, mijn Vader, en Zijn heilige Zoon.

En dit is dan ook de eerste gewenning die nodig is. Om keer op keer, dag in, dag uit de tijd aan de Heilige Geest te schenken. Dit geven of vergeven van de tijd zonder vooraf te weten wat je ontvangen zult, maar vanuit het vertrouwen dat alles dat je zo ontvangt jouw belang echt dient. Dat is misschien iets om eerst een keer uit te proberen, dan toch weer even zelf te willen doen, om dan toch weer in te zien, dat jij zelf jouw belang niet dienen kan. Behalve dan natuurlijk als je er toch weer voor kiest om de Heilige Geest weer de leiding te geven.

Zo ben ik er aan gewend geraakt om elke avond mijn vragen aan de Heilige Geest voor te leggen en om hem ook steeds te verzoeken om mij 's-nachts weer verder te leiden. Voor de nachten ging die gewenning wat makkelijker, moet ik wel bekennen, omdat ik toch vaak wel nog overdag dacht dat ik mij zelf redden kon of moest.

Maar ook daar is in dit afgelopen jaar een gewenning opgetreden. Zo vraag ik dus ook steeds vaker overdag en in elke situatie aan de Heilige Geest om mij te leiden. En wordt ook mijn gewenning geleidelijk aan compleet.

Ik krijg steeds vaker de ervaring van zijn doen en handelen. Steeds vaker ook voel ik mij zo de toeschouwer van dit leven dat nu niet meer door het ego, maar door de Heilige Geest wordt ingevuld. Steeds minder wordt mijn drang of dwang om toch nog in te willen grijpen.

Want alhoewel ik in het moment het handelen van de Heilige Geest vaak niet begrijp, zie ik wel steeds wonderlijke uitkomsten.

Nog minder twijfel dus maar wel nog steeds groei in zekerheid. Want in dit handelen van de Heilige Geest ervaar ik ook het handelen van mijn ware Zelf. Dat in Zijn handelen tot leven komt en mij zo ook aan Hem laat wennen.

Zo geraak ik steeds meer uit de grip van tijd. Doordat ik niet meer kan geloven dat er ooit nog een tijd zal komen dat ik weer vergeten zal wie ik werkelijk ben.

Ronald van Gigch