2017-05 ECIW studiegroep reflectie

Koos Janson - Er is altijd Hulp, er is altijd hoop!

'Je bent niet verstoken van hulp, en Hulp die het antwoord weet.(T14.III.11:2) Wat opwekkend! Dit staat er in de context van beslissingen nemen. We nemen er dagelijks honderden. Op eigen houtje, zolang dat lukt. het moment waarop we vervolgens voor de zoveelste keer 'hopeloos vast' komen te zitten is dan misschien wel het beste dat ons kan overkomen! Het kan ons openen: wat in mij is het eigenlijk dat deze beslissing neemt? En met welk doel? In deze interactieve lezing verwelkomen we onze 'lastige knopen', patstellingen en 'hopeloze situaties'. 'Hulp is jou gegeven'. (Wdl.185.10:6)

De eerste 50 lessen en de eerste herhaling zijn nu afgerond. Waar de Cursus start met het opschudden van onze denkgeest om vastgeroeste overtuigingen los te maken, lossen sommige daarvan meteen al op. Anderen lijken nu juist rond te zweven en zetten onze denkgeest aan om naarstig op zoek te gaan naar houvast en passende verklaringen voor de mogelijke onrust die daarmee ontstaat.

Nu is het niet het doel van de Cursus om je onrustig te maken. Wel maakt de Cursus je bewust van de onrust die er altijd al was maar die juist met overtuigingen werd onderdrukt. Laat je dus ook niet van je pad brengen door deze stoffigheid. Houd zicht op het doel en waak ondertussen op het ego die zich zeker al aangesproken zal voelen en waarschijnlijk al weer loert op een kans om jou bang te maken.

Na deze eerste herhaling start de Cursus met een blik ook onze werkelijkheid. Vergeving verschijnt als functie en tevens ook als de manier om je los te weken van alle ego gedachten. En met vergeving ontstaat ook het zicht op onze innerlijke rust. Want wie vergeven kan heeft geen noodzaak meer om zich druk te maken.

En mogelijk dat dit contact met de innerlijke rust en vrede jou ook ruimte biedt om - net als ik - deel te nemen aan een zondag lezing van Stichting Miracles in Contact met Koos Janson of online mee te kijken naar vijf weken lang Satshang met Mooji vanuit India.

Zowel bij Koos als bij Mooji vindt je dezelfde boodschap. Bij Koos is en komt dat direct vanuit de context van het Cursusboek. Bij Mooji vindt je andere woorden maar met het zelfde doel. Een directe ervaring van de werkelijkheid.

Afgelopen zondag bij Koos was die ervaring er zeker. Allereerst in zijn woorden die direct wezen naar de waarheid en het gegeven dat wat wij hier beleven, illusies zijn. Daarnaast in de meditaties waarin op een wonderbaarlijke manier een grote groep aanwezigen totale stilte geeft en vindt. Mooji wijst ook steeds op ons illusoire zelfbeeld om daarna meeteen met een simpele oefening de vragensteller en gelijk ook het hele publiek direct een ervaring van ons ware Zelf te schenken.

Stil, voldaan en vredig wordt ik van dit alles. Stil, voldaan en vredig blijf ik ook. Zelfs als ik op kantoor wordt geconfronteerd met de drukte van de jaarafsluiting, de nasleep van een reorganisatie en de aankondiging van al weer een komende reorganisatie. Koos zegt dan, er is altijd hulp, er is altijd hoop! Maar hoop verandert uiteindelijk in zekerheid als de ervaring maakt dat ik de waarheid aanvaard, zoals die is.

Wie anders is het licht van de wereld dan Gods Zoon? Dit is dan ook niets anders dan een uitdrukking van de waarheid over jezelf. Het is het tegendeel van een uitdrukking van trots, hoogmoed of zelfbedrog. Het beschrijft niet het beeld dat jij van jezelf hebt gevormd. Het verwijst naar geen enkel kenmerk waarmee jij je afgoden hebt toegerust. Het verwijst naar jou zoals jij door God werd geschapen. Het drukt eenvoudig de waarheid uit.

Naast het zelf gevormde zelfbeeld wordt nu het door God geschapen beeld van ons zelf gezet. Dat dit een vormloos beeld is, is iets om te gaan herkennen en vooral ook iets om aan te wennen.

Jouw vergeving zal de wereld van duisternis voeren naar het licht. Jouw vergeving laat je het licht herkennen waarin jij ziet. Vergeving is de demonstratie dat jij het licht van de wereld bent. Via jouw vergeving keert de waarheid over jezelf in je herinnering terug. Daarom ligt jouw verlossing in je vergeving.

Onze denkgeest is aan alle illusies gehecht. Het is aan ons om deze illusies te herkennen en middels vergeving onze hechting op te heffen. Zolang er nog hechting is blijven illusies aan onze denkgeest trekken. Lost vergeving illusies op dan komt er ruimte waarin de waarheid verschijnen kan.

Hoe heilig ben jij in wiens vermogen het ligt elke denkgeest vrede te brengen! Hoe gezegend ben jij die kan leren het middel te herkennen waardoor dit via jou gebeuren kan! Kun jij een ander doel hebben dat jou groter geluk bezorgt?

Vergeving brengt vrede doordat zij geen waarde aan illusies hecht. Zo wordt de waarde van het ware Zelf erkent en in een ander ook herkent. Dat is niet iets wat je met woorden over hoeft te brengen. Vrede straalt uit ieder mens die weer de waarheid heeft herkent.

Niets wat de ogen van het lichaam schijnen te zien, kan iets anders zijn dan een vorm van verzoeking, aangezien dit nu juist het doel van het lichaam was. Toch hebben we geleerd dat de Heilige Geest voor alle illusies die jij gemaakt hebt een andere toepassing heeft, en daarom ziet Hij er een ander doel in. Voor de Heilige Geest is de wereld een plaats waar jij leert jezelf te vergeven wat jij als je zonden beschouwt. Zo bezien wordt de fysieke verschijningsvorm van verzoeking de geestelijke erkenning van verlossing.

De wereldse illusie hoeft niet te worden afgewezen of bestreden. Wie illusies afwijst of bestrijdt versterkt ze juist. Daarom is vergeving ook de weg en de mogelijkheid om alle illusies aan de Heilige Geest te schenken. Hij zal ze allemaal omvormen tot middelen waarin de waarheid wordt gevonden.

Het idee voor vandaag bevestigt opnieuw je toewijding aan verlossing. Het herinnert jou er ook aan dat je naast deze geen andere functie hebt. Deze beide gedachten zijn voor een totale toewijding zonder meer noodzakelijk. Verlossing kan niet je enige doel zijn zolang je er nog andere opna houdt. De volledige aanvaarding van verlossing als jouw enige functie houdt noodzakelijkerwijs twee fasen in: de erkenning dat verlossing je functie is, en het loslaten van alle andere doelen die jij voor jezelf hebt bedacht.

Aardse doelen worden middelen op het moment dat voor het enige doel gekozen wordt. Vraag niet hoe, maar kies gewoon. De Heilige Geest zal jou het hoe wel tonen.

Het ego voert voortdurend strijd met de Heilige Geest over de fundamentele vraag wat jouw functie is. Zo voert het ook voortdurend strijd met de Heilige Geest over wat jouw geluk is. Het is geen wederzijdse strijd. Het ego valt aan en de Heilige Geest reageert niet. Hij weet wat jouw functie is. Hij weet dat het jouw geluk is.

Zo leert de Heilige Geest ons ook om niet te reageren op de aanvallen van het ego. Het zijn er velen in hoeveelheid en vorm. Maar in basis zijn zij steeds het zelfde. Hun doel is niet geluk maar het aanwakkeren van strijd die moet tonen dat de afscheiding werkelijk is. Ze is het niet.

De Cursus biedt - misschien wel voor jou voor de eerste keer - een alternatief voor dat wat jij voor werkelijk hebt aangenomen. Ergens zal of zul je ook beseffen dat de aanvaarding van dit alternatief een wezenlijk onderscheid maakt.

De keuze die hier zo wordt geboden is onvergelijkbaar met alle keuze die je ooit hebt moeten maken.

Want met de keuze voor de waarheid die de Cursus biedt, vervalt alles dat voor waar werd aangenomen, opeens tot het domein van dromen. Nu moet je het woord dromen hier niet gaan vergelijken met de ervaring die je al met dromen hebt. Symbolisch wil het dromen dat hier wordt geboden slechts beschrijven dat je deze keuze niet hoeft te vrezen. Daarnaast duidt dit symbool ook op het gegeven dat wat wij beschouwen als ons leven, op geen enkele manier de werkelijkheid heeft geraakt of aangetast. Dat besef zal het vermogen van vergeving snel vergroten. Zo ook ontneemt het ons de angst voor een mogelijke straf die op ons wacht als wij weer thuis komen.

Onze vader wacht met open armen. Wie stil is en voor even ook de ogen sluit. Die heeft al het vermogen om te ervaren dat die open armen ons nu al reeds omarmen. Hierin ligt ook onze werkelijke geborgenheid.