2017-11 ECIW studiegroep reflectie

De laatste lessen in dit studieblok, die ook in de afronding van de herhaling nog een keer terug komen, doen een aanspraak op onze bereidheid om het denksysteem van de Heilige Geest te aanvaarden. Werd daarbij eerst geleerd en getoond wat deze keuze maakt. De wereld van het ego die ons niets biedt wat wij werkelijk verlangen en de wereld van de Heilige Geest die ons in rust en vrede leidt naar een zacht ontwaken. Daarna werd die keuze expliciet gemaakt met de les die stelt dat de Hemel een beslissing is die ik nemen moeten en het aan mij is om de Verzoening voor mijzelf te aanvaarden.

Deze fase in het leerproces, ook als je die misschien al een keer eerder hebt doorgaan, kan aanleiding geven tot een vorm van verdriet of mistroostigheid. Hier wordt ten slotte duidelijk gesteld dat het leven en de wereld die eerst misschien nog wel ons alles was, niet meer is dan een droom of wel een illusie. Zij biedt niets wat wij verlangen, omdat zij niets is. Dit maakt ook dat al onze verbondenheid aan zaken en personen waarmee die wereld lijkt te zijn gevuld dus een verbondenheid aan of met niets is. Dit besef dat vraagt om openheid van onze denkgeest, kan in het begin wat verdrietig maken. Het kan leiden tot een beeld van totale zinloosheid. Tegelijkertijd brengt dit besef ook de noodzakelijke ruimte die nodig is voor onze vergeving. Vergeving in de zin van de Cursus betreft de bereidheid om aan alles voorbij te kijken en te gaan. Zolang in dit voorbijgaan echter nog zaken opdoemen die voor ons nog waarde dragen, dien je als student ook in te zien en toe te staan dat dit de punten zijn die wat meer tijd vragen. Gun jezelf dan ook die tijd in het vertrouwen dat op deze punten ook het besef zich verder zal ontwikkelen tot het moment dat ook op dit punt eigenlijk geen noodzaak meer tot een beslissing of keuze bestaat.

Dan wordt duidelijk dat ook hier vergeving is gekomen om illusies weg te nemen en zo ook deze blokkades tegen de liefde heeft ontdaan van hun verdrietige ondertoon.

De lessen van het afgelopen studieblok:

10. En wanneer jij jezelf laat genezen, zie je al degenen om je heen, of die in je denkgeest opkomen, of met wie je in aanraking komt, of wie geen contact met je schijnen te hebben, samen met jou genezen. Misschien zul je ze niet allemaal herkennen, noch beseffen hoe groot jouw geschenk aan heel de wereld is, wanneer jij genezing tot je laat komen. Maar jij wordt nooit alleen genezen. En talloos velen zullen het geschenk ontvangen dat jij ontvangt wanneer jij genezen wordt.

Genezing is nooit voor jou alleen. Want in jouw genezing zal ook jouw hele wereld genezen worden.

9. De Hemel wordt bewust gekozen. De keuze kan niet worden gemaakt zolang de alternatieven niet nauwkeurig bekeken en begrepen zijn. Alles wat in schaduwen is gehuld, moet tot begrip worden gebracht om opnieuw te worden beoordeeld, ditmaal met behulp van de Hemel. En alle beoordelingsfouten die de denkgeest in het verleden heeft gemaakt, staan open voor correctie, nu de waarheid ze als oorzaakloos verwerpt. Nu zijn ze zonder gevolgen. Ze kunnen niet verborgen worden, omdat onderkend is dat ze niets zijn.

De Cursus toont ons keer op keer de illusies van het ego, zodat wij gaan beseffen dat wij altijd voor illusies kozen in plaats van voor de Hemel en de waarheid.

9. We hebben een opdracht hier. We zijn niet gekomen om de dwaasheid te versterken waarin we ooit hebben geloofd. Laten we niet het doel vergeten dat we hebben aanvaard. Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn. Laat je broeders niet in de steek, of je laat jezelf in de steek. Bezie hen met liefde, opdat ze weten dat zij deel van jou zijn, en jij van hen.

Een ieder die hier komt, komt hier uiteindelijk om de verzoening voor zich zelf te aanvaarden.

4. De Verzoening geneest met zekerheid, en geneest elke ziekte. Want de denkgeest die begrijpt dat ziekte niets anders dan een droom kan zijn, wordt niet misleid door de vormen die de droom kan aannemen. Ziekte kan niet komen waar schuld afwezig is, want ze is slechts een andere vorm van schuld. De Verzoening maakt de zieke niet beter, want dat is geen genezing. Ze neemt de schuld weg die de ziekte mogelijk maakt. En dat is inderdaad genezing. Want nu is de ziekte weg, zonder dat er iets overblijft waarnaar ze terug kan keren.

Met de aanvaarding van verzoening start ook het oplossen van alle illusies.

Herhaling IV beslaat les 120 tot en met les 140. Deze herhaling is bedoelt om ons de bereidheid eigen te maken die noodzakelijk is voor het tweede deel van ons leerproces, dat zich richt op hoe de waarheid kan worden toegepast. De herhalingslessen worden samengebracht onder het centrale thema: Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God.

Dit thema richt onze aandacht op het gegeven dat alle ego gedachten zich niet in onze denkgeest kunnen bevinden en zo doende ook niet deel uit maken van onze werkelijkheid. Dit schept de mogelijkheid om onze weg terug te vinden, simpel in het besef dat wij aan al deze ego gedachten voorbij kunnen gaan, zonder noodzaak om daar aandacht aan te schenken.

Pas als wat de Cursus schrijft, als waarheid kan worden aanvaard, kan die waarheid ook worden toegepast. Een les die schrijft dat ziekte een verdediging is tegen de waarheid, kan zonder die aanvaarding, confronterend en soms ook frusterend zijn. Na aanvaarding van de waarheid is zij juist bevrijdend, omdat zij de student nu toont dat er geen aanleiding meer in hem is voor enige vorm van ziekte. Zo ook heeft de student geen aanleiding of reden meer om in zijn droom de keuze voor ziekte te maken. Omdat hij of zij geen reden meer heeft om zich tegen de waarheid te verdedigen.

Dit stadium vraagt echter wel dat de student geen waarde meer hecht aan wat zich in zijn droom bevindt. Het is op dit punt niet aan hem meer om te bepalen wat komt of gaat. Het is wel aan hem om de Heilige Geest op dit punt zijn volledige vertrouwen te schenken. Dat vraagt soms nog wat oefening. Daarnaast is ook alertheid hier gevraagd. Want waar het vertrouwen toch nog wel eens omslaat in vertwijfeling, staat het ego snel weer aan jou zijde. Het doet hier dan ook zijn uiterste inspanning om jou weer van dit punt van beslissing en keuze weg te leiden.

Laat je hier dus niet misleiden en gebruik de tijd die je besteed aan al je oefening ook met regelmaat aan het besef dat deze furieuze activiteit van het ego slechts duidt op het gegeven dat hij zijn grip op jou aan het verliezen is.

Zo ook zal je hier soms kunnen zien, dat jij slechts getuige bent van een leven waarin jij jouw beslissing voor de hemel al lang genomen hebt. Met de realisatie van dat besef zal uiteindelijk ook alle twijfel gaan verdwijnen. Nu kan jij je weg vervolgen in het vertrouwen dat je het thuis al lang weer hebt bereikt. Niemand die dit beseft heeft bereikt denkt nog enig moment aan gisteren of morgen.