2017-12 ECIW studiegroep reflectie

4 juni - Els Thissen Speciaalheid

Hoe verleidelijk is speciaalheid voor het ego! Voor wie of wat wil je speciaal zijn? Iets willen zijn wat je in essentie niet bent kost je gegarandeerd jouw vrede en vrijheid, De droom van speciaalheid is als een muur tussen jou en de ander en maakt je tot elkaars vijand. Speciaalheid is een leugen tegen, en verraad aan wat je in waarheid bent, namelijk liefde. Het 'is een gebrek aan vertrouwen in iedereen behalve jezelf '(T24.IV.1:1). Want wat één is kan geen uitzondering hebben. 'De speciaalheid van Gods zonen berust niet op uitsluiting maar op insluiting '.( T1.V.3.:5) Ben je aan toe 'niets ' te zjn voor het ego en wakker te worden uit de illusie van speciaalheid? 

Zaterdag avond krijg ik een mailbericht die bevestigd wat ik eigenlijk al wel door had. Even twijfel ik, maar dan vertel ik aan mijn oudste zoon dat het kind dat op vrijdag was omgebracht, bij hem op school zat. Na een eerste schok en een eerste reactie van ongeloof, verdriet en woede, help ik mijn zoon om naar zijn centrum te gaan en daar te kijken en voelen wat er gebeurd. Ik voel met hem mee en op het moment dat hij zijn licht en vrede zit voel ik hoe hij de oneindigheid betast. Ik benoem het voor hem, waardoor hij het ook kan herkennen en erkennen. Daarna praten we nog enige tijd na en heb ik ook voor het eerste sinds lange tijd de mogelijkheid om met mijn jongste zoon een stukje van zijn duisternis te verkennen.

 

Dinsdag na Pinksteren belt mijn oudste zoon al vroeg in de ochtend van school op met de vraag of ik hem op kan halen omdat hij zich niet lekker voelt. Als ik op zijn school aan kom zie en voel ik de verslagenheid en zwaarte die daar nu op die plek rust. Eenmaal thuis gekomen vertelt mijn zoon dat hij vooral worstelt met de gedachte dat hij tekort is geschoten. Hij had toch iets moeten kunnen doen om dit te voorkomen. Vanuit zijn schuldgevoel begeleidt ik hem weer naar zijn centrum en zijn licht. Ik vraag hem om deze gedachte aan schuld en het verdriet dat hij voelt voor wat zijn leeftijd genoot is overkomen, naar dit licht te brengen. Op het moment dat hij dit doet voel ik een grote trilling door mijn lichaam gaan en kort daarop volgt een gevoel van diepe dankbaarheid. Als ik dit vertel kan mijn zoon ook dit herkennen en erkennen. Zo laat ik hem zien dat hij altijd iets kan doen.

 

Het is voor mij nog even wennen om met een bruut voorval als dit, naar mijn zoon toe niet de beelden en geluiden van de wereld te bekrachtigen maar juist hem steeds weer het licht te laten zien. Ik ben blij dat ik dit ontvangen heb en dus ook geven kan. Vooral als ik zie hoe de rest van de omgeving vooral toch steeds de wereldse gedachten bekrachtigen.

 

Ik laat mijn zoon zo zien dat hij altijd een keuze heeft.

151. Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God

 

3. Hoe kun je oordelen? Jouw oordeel stoelt op dat waarvan je zintuigen getuigen. Toch was er nooit valser getuigenis. Maar hoe beoordeel je anders de wereld die jij ziet? Je hecht een aandoenlijk geloof aan wat jouw ogen en oren weergeven. Je meent dat je vingers de werkelijkheid betasten, en zich om de waarheid sluiten. Dit is een gewaarwording die je begrijpt en die jij voor werkelijker houdt dan dat waarvan de eeuwige Stem namens God Zelf getuigt.

 

Geloof de wereld niet.

 

152. De macht om te beslissen is aan mij

 

1. Niemand kan verlies lijden tenzij het zijn eigen beslissing is. Niemand lijdt pijn behalve als zijn keuze deze toestand voor hem verkiest. Niemand kan verdrietig of bang zijn, of denken dat hij ziek is, als dit niet het resultaat is dat hij wenst. En niemand sterft zonder zijn eigen instemming. Niets gebeurt er wat niet jouw wensen vertegenwoordigt, en niets wordt achterwege gelaten wat jij kiest. Hier is jouw wereld, compleet tot in elk detail. Hier ligt voor jou haar volledige werkelijkheid. En hier alleen is sprake van verlossing.

 

Voorbij de weerstand die deze zinnen oproepen, ligt de vrede die je werkelijk zoekt.

 

153. In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid

 

7. Een verdedigende houding is zwakheid. Ze verkondigt dat jij de Christus hebt verloochend en Zijn Vaders woede bent gaan vrezen. Wat kan jou nu verlossen van je waanidee van een boze god, wiens vreeswekkend beeld jij aan het werk meent te zien in alle kwaad ter wereld? Wat anders dan illusies kunnen jou nu verdedigen, wanneer het slechts illusies zijn die jij bestrijdt?

 

In mijn verdediging geeft ik de wereld een werkelijkheid die zij zelf niet bezit.

 

154. Ik ben een van de dienaren van God

 

1. Laat ons vandaag noch arrogant, noch vals bescheiden zijn. We hebben dergelijke dwaasheid achter ons gelaten. We kunnen onszelf niet beoordelen, en hoeven dat ook niet. Dat zijn maar pogingen om een beslissing uit de weg te gaan, en een verbintenis met onze functie uit te stellen. Het is niet aan ons om onze waarde te beoordelen, noch kunnen we weten welke rol voor ons het beste is, of wat wij kunnen doen binnen een groter plan dat we niet in zijn totaliteit kunnen overzien. Onze rol werd ons in de Hemel toegemeten, niet in de hel. En wat in onze ogen zwakte is, kan kracht zijn; wat wij als onze kracht beschouwen, is vaak arrogantie.

 

Alles wat de wereld als krachtig benoemd dient in de regel het ego. Kies deze rol dus niet en laat wat krachtig is niet meer door de wereld bepalen.

 

155. Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen

 

1. Er is een manier om in de wereld te leven die niet van deze wereld is, ook al lijkt ze dat wel te zijn. Je verandert niet van uiterlijk, hoewel je vaker glimlacht. Je voorhoofd is sereen, je ogen staan rustig. En degenen die door de wereld gaan zoals jij herkennen hun gelijken. Maar ook degenen die de weg nog niet hebben gezien herkennen jou, en geloven dat jij bent zoals zij, zoals je vroeger was.

 

Ik volg slechts de mij aangegeven weg. Als er twijfel is, betekent dit slechts dat ik weer een stap vooruit heb gezet.

 

156. Ik ga met God in volmaakte heiligheid

 

6. Dit is de manier waarop verlossing werkt. Als jij een stap terugdoet, treedt het licht in jou naar voren en omgeeft de wereld. Het kondigt niet het eind van zonde aan in straf en dood. Zonde verdwijnt in lichtheid en gelach, omdat haar grillige absurditeit wordt gezien. Het is een dwaze gedachte, een onnozele droom, niet beangstigend, lachwekkend misschien, maar wie wil ookmaar eenmoment verspillen aan zo’n zinloze gril terwijl hij God Zelf benadert?

 

Er is geen plek waar God niet is.

 

157. Nu wil ik ingaan tot Zijn tegenwoordigheid

 

1. Dit is een dag van stilte en vertrouwen. Het is een speciale tijd van belofte in de opeenvolging van je dagen. Het is een tijd die de Hemel apart heeft gezet om met haar stralen te verlichten, en om een tijdloos licht te werpen op deze dag waarop echo’s van de eeuwigheid worden gehoord. Deze dag is heilig, want hij luidt een nieuwe ervaring in, een ander soort gevoel en gewaarzijn. Je hebt lange dagen en nachten doorgebracht met het verheerlijken van de dood. Vandaag leer jij de vreugde van het leven voelen.

 

God verblijft niet op een speciale plek. Hij is altijd, overal. Ik hoef dus niet ergens naar toe te gaan of ergens op te wachten, voordat ik zijn aanwezigheid voelen kan.

 

158. Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang

 

1. Wat is jou gegeven? De kennis dat jij een denkgeest bent, in de Denkgeest en zuiver denkgeest, voor eeuwig zonder zonde, volkomen zonder angst, omdat jij uit liefde werd geschapen. Je hebt jouw Bron niet verlaten, want jij bent nog steeds zoals je werd geschapen. Dit werd jou gegeven als kennis die je niet kwijt kunt raken. Het werd eveneens aan elk levend wezen gegeven, want door die kennis alleen leeft het.

 

Je hoeft niet iets te zeggen of te doen om wat je ontvangen hebt te geven.

 

159. Ik geef de wonderen die ik ontvangen heb

 

10. Aanschouw de schat aan wonderen die voor jou klaarstaat om te geven. Ben jij deze gave niet waard, als God bepaald heeft dat die jou gegeven wordt? Oordeel niet over Gods Zoon, maar volg de weg die Hij heeft gebaand. Christus heeft de droom van een vergeven wereld gedroomd. Het is Zijn gave waardoor een zachte overgang kan worden gemaakt van dood naar leven, van hopeloosheid naar hoop. Laten wij een ogenblik met Hem dromen. Zijn droom doet ons ontwaken tot de waarheid. Zijn visie verschaft de middelen om terug te keren naar onze nooit verloren en eeuwigdurende heiligheid in God.

 

Ik dank Christus voor het werk dat Hij voor mij heeft gedaan.

 

160. Ik ben thuis. Angst is hier de vreemdeling

 

1. Angst is een vreemdeling op de wegen der liefde. Vereenzelvig je met angst en je zult voor jezelf een vreemde zijn. En dus ben jij aan jezelf onbekend. Wat jouw Zelf is, blijft een buitenstaander voor het deel van jou dat meent dat het werkelijk is maar anders dan jijzelf. Wie kan in zulke omstandigheden bij zinnen zijn? Wie anders dan een gek zou kunnen geloven dat hij is wat hij niet is, en tegen zichzelf oordelen?

 

Als je zeker bent van wat jouw thuis is, dan maakt angst geen schijn van kans.

 

161. Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God

 

1. Vandaag oefenen we op een andere manier en nemen we stelling tegen onze woede, opdat onze angsten mogen verdwijnen om voor liefde ruimte te maken. Hier is verlossing, in de eenvoudige woorden waarin we met het idee van vandaag oefenen. Hier is het antwoord op verleiding, dat nooit kan nalaten de Christus daar welkom te heten waar angst en woede tevoren de overhand hadden. Hier wordt de Verzoening compleet gemaakt, wordt veilig aan de wereld voorbijgegaan en de Hemel nu hersteld. Hier is het antwoord van de Stem namens God.

 

Laat mij weer zien wat ik ben.

 

162. Ik ben zoals God mij geschapen heeft

 

3. Waarlijk heilig is hij die deze woorden tot de zijne maakt, met deze woorden in zijn denkgeest opstaat, ze zich de hele dag door herinnert en ze ‘s avonds met zich meeneemt als hij slapen gaat. Zijn dromen zijn gelukkig, zijn rust is gewaarborgd, zijn veiligheid zeker en zijn lichaam genezen, omdat hij slaapt en waakt met altijd de waarheid voor ogen. Hij zal de wereld verlossen omdat hij, telkens wanneer hij de woorden van de waarheid oefent, de wereld geeft wat hij ontvangt.

 

Nu is er geen enkel verlangen meer.

 

163. Er is geen dood. De Zoon van God is vrij

 

9. Onze Vader, zegen onze ogen vandaag. Wij zijn Uw boodschappers en we willen naar de schitterende weerspiegeling van Uw Liefde kijken die in alles straalt. Wij leven en bewegen in U alleen. Wij zijn niet gescheiden van Uw eeuwige leven. Er is geen dood, want dood is niet Uw Wil. En wij vertoeven waar U ons hebt geplaatst, in het leven dat wij delen met U en met al wat leeft, om voor eeuwig zoals U en deel van U te zijn. Wij aanvaarden Uw Gedachten als de onze, en onze wil is eeuwig één met die van U. Amen.

 

Hier stopt de gedachte van afscheiding.

 

164. Nu zijn we één met Hem die onze Oorsprong is

 

1. Op welk ander tijdstip dan nú kan de waarheid worden herkend? Het heden is de enige tijd die er is. En dus gaan we vandaag, op dit ogenblik, nu, kijken naar wat er altijd is, niet in onze ogen, maar in de ogen van Christus. Hij kijkt voorbij de tijd en ziet de eeuwigheid daar weergegeven. Hij hoort de geluiden die de zinloze, drukke wereld produceert, maar Hij hoort ze vaag. Want voorbij dit alles hoort Hij het gezang van de Hemel en de Stem namens God helderder, betekenisvoller, dichterbij.

 

Niet gisteren, niet morgen. Alleen nog maar Nu en geen zorgen.

Wij houden deze wereld zelf in stand. Pas als we haar in twijfel gaan trekken, komt ook de bereidheid om haar anders te gaan zien. De visie van Christus geeft ons dit vermogen en biedt ons daarmee een simpele keuze:

 

Kies je voor Liefde of kies je voor angst?

 

In woorden is deze keuze natuurlijk simpel, maar toch zal menig student in het begin merken dat een keuze voor Liefde aanleiding geeft tot grote twijfels en onzekerheid. Dat komt doordat wij - voordat het alternatief en dus ook de keuze voor ons beschikbaar was - hebben geleerd om onze geloof en zekerheid aan angst te koppelen.

 

Nu vraagt de Cursus ons dan ook om de bereidheid om ondanks onze twijfels en onzekerheid, haar pad en dus ook haar lessen te vervolgen.

 

Voor iedereen die in deze fase worstelt met gedachten van weerstand, twijfel of onzekerheid, raad ik aan om één van die gedachten beet te pakken en te verwoorden als een vraag. Breng die vraag vervolgens naar je centrum en stel hem daar nog eens. Zo kan je elke keer zien of de gedachten werkelijk zijn.

 

Ik heb zelf kunnen merken dat in het licht van mijn centrum geen enkele gedachte van weerstand, twijfel of onzekerheid over blijft. Zo laat ik het licht dus ook steeds voor mij zelf werken.