2017-13 ECIW studiegroep reflectie

Soms hou je voor je zelf enkele principes aan die uiteindelijk toch weer als blokkades verschijnen op dit studiepad. Zo had ik mij voorgenomen om alleen nog maar boeken te lezen die ik digitaal op mijn iPad kon downloaden. Op die manier las ik al weer enige tijd geleden het derde boek van Gary R. Renard, De liefde is niemand vergeten. Dit boekt stond op dat moment te ver af van mijn eigen gevoel en ervaring. Ik las het met plezier, maar het leek op dat moment geen enkele toevoeging of verheldering te geven.

De afgelopen 2 weken kwam er bij mij weer zin om te lezen en toen ik in de MIC-bibliotheek keek naar de beschikbare boeken, zag ik dat mijn aandacht ging naar het eerste boek van Gary, De verdwijning van het universum. De week daarop las ik ook nog boek 2, Jouw onsterfelijke werkelijkheid.

Ik las deze keer de boeken van Gary met een grote dankbaarheid. Ze gaven een verheldering die juist op dit punt van mijn studie zeer behulpzaam is. Met een enorme verduidelijking van wat vergeving is en vooral ook een uitgesproken zicht op de aanwezige schuld in de onbewuste denkgeest.

Juist dit jaar ervaar ik met het doen van de lessen, dat er heel veel in ontwikkeling is. Vaak als ik een les doe voel en ervaar ik de bevrijding die plaats vindt, maar wat dit gevoel en deze ervaring nu precies is, kan ik steeds maar niet vatten. Dat gaf voor enige tijd lichte teleurstelling en ook weer enkele ego gedachten. Maar na het lezen van de boeken van Gary kan ik begrijpen en aanvaarden dat veel van het werk dat de Heilige Geest verricht, juist plaats vindt in het voor mij onbewuste deel.

Ik zie zo in dat ik niet alles dat zo vergeven wordt, hoef te begrijpen of bevatten. Laat staan dat er een noodzaak is om steeds te hoeven weten wat het is dat ik in mijn dagelijkse - bewuste - oefening, aan het vergeven ben.

Mijn denkgeest ontwikkelt zich.

De lessen van dit studieblok:

165. Laat mijn denkgeest de Gedachte van God niet afwijzen

4. Wijs de Hemel niet af. Hij is van jou vandaag, mits je erom vraagt. Je hoeft niet te zien hoe groot de gave is of hoezeer je denken veranderd zal zijn, voor hij tot jou komt. Vraag om te ontvangen en hij wordt je gegeven. Hierin ligt overtuiging. Tot jij hem als het jouwe verwelkomt, blijft de onzekerheid. Maar God is rechtvaardig. Zekerheid is niet vereist om te ontvangen wat alleen jouw aanvaarding schenken kan.

Het blijft een vreemd idee dat mijn denkgeest blijkbaar (nog) steeds de Hemel af wil wijzen.

166. Aan mij zijn de gaven van God toevertrouwd

1. Alles is jou gegeven. Gods vertrouwen in jou is grenzeloos. Hij kent Zijn Zoon. Hij geeft zonder uitzondering en houdt niets achter wat tot jouw geluk bijdragen kan. En toch, tenzij jouw wil één is met de Zijne, worden Zijn gaven niet ontvangen. Maar wat doet jou denken dat er een andere wil is dan de Zijne?

Laat ik mij bewust worden van wat het is dat ik (nog) steeds aan het afwijzen ben.

167. Er is één leven, en dat deel ik met God

9. Wat het tegendeel van leven schijnt, is alleen in slaap. Wanneer de denkgeest besluit te zijn wat hij niet is, en verkiest een vreemde macht aan te nemen die hij niet heeft, een oneigen toestand waartoe hij niet komen kan, of een kunstmatige gesteldheid die binnen zijn Bron niet bestaat, lijkt hij slechts een poosje te gaan slapen. Hij droomt van de tijd: een interval waarin wat schijnt te gebeuren nooit heeft plaatsgevonden, de teweeggebrachte veranderingen geen substantie hebben en alle gebeurtenissen nergens zijn. Wanneer de denkgeest ontwaakt, gaat hij slechts voort zoals hij altijd is geweest.

Nooit is er werkelijk iets gebeurd of veranderd.

168. Uw genade is mij gegeven. Nu maak ik er aanspraak op

3. Vandaag vragen we God om de gave die Hij uiterst zorgvuldig in ons hart heeft bewaard, waar zij op erkenning wacht. Dit is de gave waarmee God Zich naar ons toebuigt en ons opheft, waarbij Hij Zelf de laatste stap van de verlossing zet. Alle stappen, behalve deze, leren we, door Zijn Stem onderwezen. Maar tenslotte komt Hij Zelf en neemt ons in Zijn Armen en veegt de spinsels van onze slaap weg. Zijn gave van genade is meer dan slechts een antwoord. Zij brengt alle herinneringen terug die de slapende denkgeest vergat, alle zekerheid omtrent wat de betekenis van Liefde is.

Genade zal onze keuze voor afwijzing doen veranderen.

169. Door genade leef ik. Door genade word ik vrij

12. Vergeving is de rode draad die door heel de verlossing loopt en al haar delen in betekenisvolle relaties tot elkaar verbindt, met een gerichte koers en zeker resultaat. En nu vragen we om genade, de laatste gave die verlossing schenken kan. De ervaring die genade verschaft zal eindigen in de tijd, want genade is de voorbode van de Hemel, maar vervangt de tijdsgedachte slechts voor even.

Vergeving maakt het verschijnen van Genade mogelijk.

170. Er schuilt geen wreedheid in God en evenmin in mij

13. Vader, wij zijn zoals U. Wreedheid huist er niet in ons, want die is er niet in U. Uw vrede is de onze. En we zegenen de wereld met wat wij van U alleen ontvingen. We kiezen opnieuw en maken onze keus voor al onze broeders, wetend dat zij één met ons zijn. We brengen hun Uw verlossing, zoals wij die nu ontvingen. En wij danken voor hen, want zij maken ons compleet. In hen zien wij Uw heerlijkheid en in hen vinden wij onze vrede. Heilig zijn wij omdat Uw Heiligheid ons heeft bevrijd. En wij zeggen dank. Amen.

Nu weerspiegelt de wereld ons vreedzame beeld.

Herhaling V

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.

Na Genade verschijnt de herinnering van ons Zelf.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (151) Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (152) De macht om te beslissen is aan mij.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (153) In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (154) Ik ben een van de dienaren van God.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (155) Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (156) Ik ga met God in volmaakte heiligheid.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (157) Nu wil ik ingaan tot Zijn Tegenwoordigheid.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (158) Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (159) Ik geef de wonderen die ik ontvangen heb.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (160) Ik ben thuis. Angst is hier de vreemdeling.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (161) Geef me jouw zegen, heilige Zoon van God.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (162) Ik ben zoals God mij geschapen heeft.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (163) Er is geen dood. De Zoon van God is vrij.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (164) Nu zijn we één met Hem die onze Oorsprong is.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

1. (165) Laat mijn denkgeest de Gedachte van God niet afwijzen.

God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

2. (166) Aan mij zijn de gaven van God toevertrouwd.

Met het lezen van Een cursus in wonderen en het doen van al haar lessen, ontstaat weer een beleving van de waarheid en lijkt ook al snel de keuze voor de Hemel binnen handbereik. Toch blijkt het vaak nog een flinke stap om van dit besef te komen tot de plek waar daadwerkelijk deze keuze voorhanden is. De Cursus in eenvoudig, maar zeker niet gemakkelijk, schrijft Gary in zijn boeken. Dit niet makkelijke hangt samen met het geven dat het grootste deel van de schuld, die door vergeving ongedaan wordt gemaakt, zich bevindt in onze onbewuste denkgeest.

De Cursus stelt op dit punt niet voor niks dat het haar niet gaat om ons theoretische en mentale begrip. De Cursus wordt pas daadwerkelijk geleerd met de ervaringen die door dit begrip en deze opening in onze denkgeest, mogelijk worden gemaakt. Alleen ervaring draagt de kracht in zich die de noodzaak tot innerlijk overtuigen, overbodig maakt.

Zodoende wordt een nog hoger niveau van vrede bereikt waarbij dan ook een hoger niveau van ervaring wordt verkregen. Met het volledige besef dat de Cursus schrijft dat er in werkelijkheid geen niveaus zijn, spreken mijn ervaringen dit nog wel tegen. Dit getuigt slechts van het gegeven dat mijn denkgeest - veelal onbewust - zich nog aan het verzetten is tegen de waarheid van wie ik werkelijk ben. Maar ik merk dat ik hem dit verzet steeds makkelijker kan vergeven.

P.s.

De eerste twee boeken van Gary zijn nog niet digitaal beschikbaar in de Apple boekenwinkel, maar ik raad ze - ook in hun klassieke papieren vorm - van harte aan om te lezen.