Werkboek lessen
251. Ik heb niets nodig dan de waarheid
252. De Zoon van God is mijn Identiteit
253. Mijn Zelf is heer en meester van het universum
254. Laat elke stem in mij verstommen, behalve die van God
255. Deze dag verkies ik door te brengen in volmaakte vrede
256. God is vandaag mijn enig doel
257. Laat ik me herinneren wat mijn doel is
258. Laat ik me herinneren dat God mijn doel is
Reflectie
Na een wonderlijke ervaring maakte ik voor mij zelf het beeld dat ik blijkbaar in een soort van coma lag. Ik had een medicijn gekregen om te ontwaken die zich in mijn coma droom manifesteerde in de vorm van Een cursus in wonderen. Al zittend op de bank voelde ik hoe de stip die tussen mijn ogen inmiddels duidelijk was opgekomen, langzaam omhoog bewoog in de richting van mijn kruin. Hieraan koppelde ik het beeld dat als de stip daar was aangekomen, ik per direct uit deze droom zou worden getild.
Ik schok steeds een beetje terug op het moment dat de stip mijn kruin begon te naderen, maar stopte definitief toen ik mij bedacht dat het uit de droom getild worden, ook zou betekenen dat ik de andere droomfiguren (vrouw, kinderen, ouders, familie en vrienden) nooit meer zou zien. Een gedachte die op dat moment natuurlijk nog voort kwam uit een identificatie met het lichaam.
Natuurlijk gaat ontwaken niet op deze manier. Dat zou anders kunnen betekenen dat je op dit pad een keuze zou kunnen maken, waar je achteraf veel spijt van hebt en mogelijk juist ook weer schuld, doordat je niet het vermogen hebt om de gevolgen van een keuze goed te maken.
Maar tegelijkertijd leert de Cursus ons wel, dat wat wij allemaal waarnemen en ervaren, niet werkelijk is. Dat kan aanleiding geven tot een volledige ontkenning van al het waargenomene. Maar de Cursus stelt ook duidelijk dat ontkenning niet haar doel. Zij stuurt aan op herkenning, juist ook om de reden dat onze helle waarneming en ervaar is voortgekomen uit een ontkenning van ons Zelf.
Die ontkenning kan niet worden hersteld, door de gevolgen van onze daarmee gepaard gaande keuze te ontkennen. Wel kan herstelling plaatsvinden door onze herinnering van het ontkende. Wordt die herinnering weer waargenomen, dan zullen wij ook zien dat wij slechts onze ontkenning hoeven te vergeven, om aan haar voorbij te gaan.
Het is dan ook niet vreemd dat de Cursus op het moment dat wij starten met Wat is zonde? ons eerst verteld wat wij ontkennen en ons daarna vraagt om ons dit ontkende de herinneren. Zo zullen wij de waarheid weer zien. En het mooie is dat deze herinnering er niet toe leidt dat alles en iedereen meteen verdwijnt. Nee, deze herinnering geeft ons juist het vermogen om te kijken met de ogen van Christus en zo in alles en iedereen, dit zelfde licht te zien. Ook bij dat of degene, die wij daarvoor nog niet mogen.
De lessen van dit studieblok:
249. Vergeving maakt een eind aan alle lijden en verlies
2. Vader, we willen onze denkgeest aan U teruggeven. We hebben die verraden, hem in een klem van bitterheid vastgezet en hem angst aangejaagd met gedachten over geweld en dood. Nu willen we opnieuw in U rusten, zoals U ons geschapen hebt.
2. Hij is Uw Zoon, Vader. En vandaag wil ik zijn goedheid zien in plaats van mijn illusies. Hij is wat ik ben, en zoals ik hem zie, zie ik mezelf. Vandaag wil ik waarlijk zien, opdat ik me op deze dag eindelijk met hem kan vereenzelvigen.
1. Zonde is waanzin. Het is het middel waarmee de denkgeest tot waanzin wordt gedreven en probeert illusies de plaats te laten innemen van de waarheid. En in zijn waanzin ziet hij illusies waar de waarheid hoort te zijn, en waar die in werkelijkheid ook is. Zonde heeft het lichaam ogen gegeven, want wat is er dat de zondelozen zouden willen zien? Welke behoefte hebben zij aan beelden of geluiden of aanrakingen? Wat zouden ze willen horen of waar zouden ze naar willen grijpen? Wat zouden ze überhaupt zintuiglijk willen waarnemen? Zintuiglijk waarnemen is niet kennen. En de waarheid kan alleen met kennis zijn gevuld, en met niets anders.
251. Ik heb niets nodig dan de waarheid
2. En voor die vrede, Vader, zeggen we dank. Wat wij onszelf ontzegden, heeft U teruggegeven, en dat alleen is wat we werkelijk verlangen.
252. De Zoon van God is mijn Identiteit
2. Vader, U kent mijn ware Identiteit. Openbaar die nu aan mij, Uw Zoon, opdat ik zal ontwaken tot de waarheid in U en weten dat ik de Hemel heb hervonden.
253. Mijn Zelf is heer en meester van het universum
2. U bent het Zelf dat U als Zoon geschapen hebt, die schept zoals U, Eén met U. Mijn Zelf, dat het universum regeert, is slechts Uw Wil in volmaakte eenheid met de mijne, die niets dan blije instemming kan bieden aan de Uwe, opdat het tot Zichzelf mag worden uitgebreid.
254. Laat elke stem in mij verstommen, behalve die van God
1. Vader, vandaag wil ik alleen Uw Stem horen. In de diepste stilte wil ik tot U komen om Uw Stem te horen en Uw Woord te ontvangen. Ik heb geen ander gebed dan dit: ik kom tot U om U om de waarheid te vragen. En de waarheid is niets anders dan Uw Wil, die ik vandaag met U wil delen.
255. Deze dag verkies ik door te brengen in volmaakte vrede
2. En aldus, mijn Vader, wil ik deze dag met U doorbrengen. Uw Zoon is U niet vergeten. De vrede die U hem gegeven hebt, is nog altijd in zijn denkgeest, en het is daar dat ik deze dag verkies door te brengen.
256. God is vandaag mijn enig doel
2. En dus, Vader, willen we tot U komen op de door U aangewezen weg. We hebben geen ander doel dan Uw Stem te horen en de weg te vinden die Uw heilig Woord ons heeft getoond.
257. Laat ik me herinneren wat mijn doel is
2. Vader, vergeving is Uw uitverkoren middel voor onze verlossing. Laten we vandaag niet vergeten dat we geen andere wil kunnen hebben dan die van U. En dus moet ons doel tevens het Uwe zijn, willen we de vrede bereiken die U voor ons wilt.
258. Laat ik me herinneren dat God mijn doel is
2. Ons doel is niets anders dan de weg te volgen die leidt naar U. We hebben geen ander doel. Wat zouden we anders kunnen verlangen dan ons U te herinneren? Wat zouden we anders kunnen zoeken dan onze Identiteit?
259. Laat ik me herinneren dat er geen zonde is
2. Vader, ik wil vandaag niet waanzinnig zijn. Ik wil niet bang voor liefde zijn, noch een toevlucht zoeken in haar tegendeel. Want liefde kent geen tegendeel. U bent de Bron van al-wat-is. En al-wat-is blijft bij U, en U bij al-wat-is.
1. Vader, ik heb mezelf niet gemaakt, hoewel ik in mijn waanzin dacht van wel. Maar, als Uw Gedachte, heb ik mijn Bron niet verlaten en ben ik altijd deel gebleven van Wie mij geschapen heeft. Uw Zoon, mijn Vader, roept U vandaag aan. Laat me mij herinneren dat U mij geschapen hebt. Laat me mij mijn Identiteit herinneren. En laat mijn zondeloosheid weer oprijzen voor de visie van Christus, waarmee ik vandaag wil kijken naar mijn broeders en mijzelf.
1. Het lichaam is een hek dat de Zoon van God zich verbeeldt te hebben neergezet om delen van zijn Zelf af te scheiden van andere delen. Binnen dit hekwerk denkt hij te leven, om te sterven als dat afbrokkelt en uiteenvalt. Want binnen dit hek denkt hij dat hij voor de liefde veilig is. Omdat hij zich vereenzelvigt met zijn veiligheid, beschouwt hij zichzelf als datgene wat zijn veiligheid uitmaakt. Hoe zou hij er anders zeker van kunnen zijn dat hij binnen het lichaam blijft en de liefde buiten houdt?
261. God is mijn toevlucht en geborgenheid
2. Laat me geen afgoden zoeken. Vandaag wil ik thuiskomen bij U, Vader. Ik verkies te zijn zoals U mij geschapen hebt, en de Zoon te vinden die U geschapen hebt als mijn Zelf.
1. Vader U hebt één Zoon. En hij is het die ik vandaag wil zien. Hij is Uw ene schepping. Waarom zou ik duizend vormen waarnemen in wat steeds één blijft? Waarom zou ik dit ene duizend namen geven wanneer één enkele volstaat? Want Uw Zoon moet Uw Naam dragen, omdat U hem schiep. Laat me hem niet zien als een vreemde voor zijn Vader, noch als een vreemde voor mijzelf. Want hij is deel van mij en ik van hem, en wij zijn deel van U, die onze Bron bent, eeuwig verenigd in Uw Liefde, eeuwig de heilige Zoon van God.
Op de dag dat ik mag oefenen met de les: God is mijn toevlucht en geborgenheid ontvang ik een email van een advocaat, die stelt dat ik op mijn website een foto deel, waarop copyright rust. Aan de email is een factuur verbonden die mij verzoekt om binnen 14 dagen een bedrag van Euro 1.100 te voldoen ter compensatie van de fotograaf die het copyright heeft en ter voldoening van de juridische kosten. Normaal zou ik dit bericht als spam typeren en dat doe ik in eerste instantie ook. Toch komt er kort daarna twijfel. Als ik het bericht nog een keer na lees en ook voor de zekerheid het bedrijf van de advocaat en het gebruikte email adres controleer, is mijn beeld uiteindelijk toch dat dit bericht niet zomaar aan de kant kan worden geschoven.
Meteen gaan er van binnen allerlei alarmbellen af. En terwijl ik een uitermate goede gelegenheid krijg om met de les van de dag te oefenen, rennen de personen (gedachte) van links naar rechts en van boven naar onder. Er is een gedachte die na denkt over een mogelijke verdediging. Er is een gedachte die na denkt over een mogelijke tegenaanval. Er is een gedachte die nadenkt over het persbericht, naar familie en vrienden, ter verantwoording van dit voorval. Maar er is ook ik, die naar al deze gedachten kijken kan en steeds terug mag komen met de woorden: God is mijn toevlucht en geborgenheid.
Alle drukte die ik waarneem, maakt wel dat ik de temperatuur van binnen voel oplopen. Bekoeling treedt pas in als ik het gebeuren als mijn les aanvaard en dus op voorhand ook alle mogelijke gevolgen toe sta. Ik bestudeer op internet even de wetteksten waarop deze claim zich baseert. Zou zie ik dat die alleen kan worden hard gemaakt als sprake is van een intentie tot misbruik of wel nalatigheid. Daarna geef ik alles aan de Heilige Geest.
De volgende dag is mijn rust weer terug gekeerd. Ik besluit om alle foto met Cursus quotes die ik van internet heb gehaald van mijn website te gaan verwijderen. Eigenlijk heb ik die foto's in het begin toegevoegd, om de teksten van de Cursus van enige aankleding te voorzien. Maar als ik er nu opnieuw naar kijk, geven deze foto's alleen maar een vorm van afleiding. De Cursus vraagt niet om enige aankleding, juist omdat zij ons met haar woorden de naakte waarheid toont.
Wel besluit ik om, op het moment dat ik de foto's aan het verwijderen ben, de optie om op de website bij de les commentaren toe te voegen, aan te zetten. Dit is omdat ik inmiddels al wel heb gemerkt dat het voor sommige studenten in het begin weerstand kan geven om op Facebook in het openbaar iets bij de les te delen, of om vragen te stellen. Vanaf nu kan dit dus ook op de website van Wonderwerker, zelf.
Zo sluit ik vandaag, in vrede dit studieblok af. Ik ben dankbaar voor alle lessen die ik deze afgelopen 2 weken leren mocht. Dankbaar voor alle inzichten die zich daarbij voordeden. Dankbaar voor alle inspiratie die ik heb gekregen. Dankbaar voor alle mensen die verschenen zijn. Dankbaar voor alle hulp die ik zo ontvangen mag.