Het is druk op kantoor. We zitten midden in de jaarafsluiting. De daarmee samenlopende organisatie trekt ondertussen hevig aan alle hou vast. Er is veel onrust en veel mensen krijgen de neiging om steeds hard te gaan lopen. In dit soort tijden prijs ik mij gelukkig dat ik de Cursus ken en dat ik dagelijks mijn aandacht richt op de werkboek lessen. Op deze manier wordt ik altijd even stil, sta los van alle paniek en draaikolken en wordt daardoor op niet meer gevangen door deze sleur die gemoed en gezondheid van velen vaak negatief zal beïnvloeden.
Tegelijkertijd geeft deze onrust en de snelheid waarmee dingen nu gebeuren ook continu de mogelijkheid om de lessen in praktijk toe te passen, vergeving te beoefenen. Waar velen het liefst weg zouden willen lopen of uitzien naar het moment dat er weer rust komt, prijs ik mij juist gelukkig dat ik hier nu in mag staan. Ondertussen kan ik alleen maar getuigen van hoe de Heilige Geest elke situatie vanuit zijn stilte kan beïnvloeden. Zo schenk ik vaak met mijn aanwezigheid een hou vast die niet van deze wereld is, maar die toch door allen wordt gezien en herkend als een krachtige vrede.
Ondertussen leer ik meer en meer om elk stukje van dit leven ook werkelijk aan de Heilige Geest toe te vertrouwen.
Werkboek lessen
De lessen van het afgelopen studieblok:
66. Mijn geluk en mijn functie zijn één
67. Liefde schiep mij als zichzelf
68. Liefde koestert geen grieven
69. Mijn grieven verbergen het licht van de wereld in mij
70. Mijn verlossing komt van mij
71. Alleen Gods verlossingsplan zal werken
72. Grieven koesteren is een aanval op Gods verlossingsplan
74. Er is geen wil dan Die van God
76. Ik sta onder geen andere wetten dan die van God
78. Laat wonderen alle grieven vervangen
79. Laat me inzien wat het probleem is, zodat het kan worden opgelost
De lessen leren ons dat alles echt in ons is. Al wat wij zoeken is reeds aanwezig en hoeft slechts door ons te worden waargenomen om door te dringen tot ons dagelijkse bewustzijn. Van daar uit zal het ook onze wereld gaan inkleuren, omdat die nu eenmaal een uiterlijke weergave is van hetgeen zich in ons bevind.
Het licht is gekomen, spreekt de Cursus uit:
1. Het licht is gekomen. Jij bent genezen en jij kunt genezen. Het licht is gekomen. Jij bent verlost en je kunt verlossen. Jij bent in vrede en je brengt vrede mee waar je ook gaat. Duisternis, onrust en dood zijn verdwenen. Het licht is gekomen.
maar ook:
2. Iedereen in deze wereld lijkt zijn eigen speciale problemen te hebben. Toch zijn ze allemaal hetzelfde en moeten ze als één probleem worden gezien, wil de ene oplossing die ze allemaal oplost, worden aanvaard. Wie kan zien dat een probleem is opgelost, als hij denkt dat het probleem iets anders is? Zelfs al krijgt hij het antwoord, dan nog kan hij het belang ervan niet zien.
Hier dringt de Cursus er op aan om in te zien dat al onze problemen voortkomen uit onze keuze voor het ego, voor de afscheiding. Het enige probleem, waarvoor het antwoord al is gegeven omdat het in werkelijkheid direct in haar ontstaan is opgelost. Toch lijkt het - in de tijd uitgerold - een eeuwigheid te duren voordat daadwerkelijk het antwoord wordt gehoord en gezien als de daadwerkelijke oplossing.
Kunnen wij de tijd beïnvloeden. De Cursus schrijft dat onze denkgeest het moment van zijn ontwaken al vooraf heeft bepaald. Toch zal dat moment met rasse scheden dichter bij komen op het moment dat wij vergeven en in onze vergeving de wonderen aanvaarden die de tijd samen vouwen. Zo komt dat moment van ontwaken daadwerkelijk dichterbij doordat wij met onze vergeving ook weer dichter tot ons ware Zelf komen.
Nu nog onbekend dat dit ware Zelf steeds meer onze visie vullen, zodat wij ook werkelijk kunnen ervaren dat het allemaal al heeft plaatsgevonden. De zekerheid dat het einde vast staat kan daarbij nog schijnen als een stip aan de verre horizon. Maar het kun nu al ons hart verblijden en vullen met een gelukzaligheid die morgen met heel veel plezier de les mag leren dat onze problemen zijn opgelost.
Op dit punt staat de gelukkige student in ons op om dit pad elke dag weer met zin en vertrouwen op te gaan.