
Choose Again
Six Steps to Freedom
19 mei 2018
Diederik Wolsak
Al sinds ik met Een cursus in wonderen ben gestart loop ik rond met de vraag wat ik nu precies vergeven kan. Ik projecteer namelijk geen schuld of haat naar buiten. Zodoende vind ik daar dus ook geen aanleiding voor vergeving. De Cursus geeft hier gelukkig wel een verklaring voor als ze beschrijft hoe sommigen hun projecties van schuld en haat niet naar buiten toe richten, maar naar binnen toe. Ik kan mij zelf daar wel in herkennen, maar dat geeft mij nog niet het inzicht waar nu precies mijn vergeving ligt.
Toch voel ik in mij zelf een enorme blokkade. Van binnen voel ik licht, vrede en vreugde, maar er is geen vrijheid om dat te uitten. Ik heb in die zin wel voor ogen dat het dit is waar ik naar wil kijken. Gelukkig mag ik kort nadat ik besluit om dit dan ook te gaan doen, aanwezig zijn bij de MIC ontmoetingszondag met Diederik Wolsak. Dit is nu de derde keer dat ik Diederik hier mag zien. Maar het is de eerste keer na mijn besluit om mijn blokkade ook echt onder de ogen te zien.
Diederik duidt mij tijdens zijn lezing op zijn nu beschikbare boek ' Choose Again' waarin zijn zes stappen plan om beperkende overtuigingen op te sporen en te vergeven, met diepgang en veel voorbeelden uit de praktijk, wordt toegelicht. Voor mij is deze aanduiding reden om zijn boek de volgende dag aan te schaffen. Ik ben zeer benieuwd of ik met de daarin opgenomen inzichten, zicht ga krijgen op wat ik vergeven kan.
Diederik heeft dit boek geschreven op verzoek van velen die hem vroegen om zijn inzichten en ervaringen te delen met een groter publiek. Als introductie geeft Diederik inzicht in zijn eigen proces waarbij hij ook laat zien hoe zijn zes stappen naar vrijheid, tot stand zijn gekomen.
Zelf benoemd Diederik dit zes stappen plan als een simpel proces om emotioneel te worden bevrijd van conflicten en onvrede. Hij doet daarbij aan iedereen die dit proces enkele keren per dag doorloopt, de toezegging dat zijn of haar leven met zekerheid op een onvoorstelbare manier zal wijzigen.
Voordat Diederik start met de beschrijving van de stappen, neemt hij ons eerst mee naar ons zelf gevormde (onjuiste) zelfbeeld om ons vervolgens aan ons werkelijke zelf voor te stellen. Deze voorstelling vormt zijn uitnodiging aan ons om met hulp van de zes stappen de overtuigingen die ons zelf gevormde zelfbeeld maken, te vergeven en ons daarop volgend te herenigen met ons ware Zelf.
De zes stappen (in het Engels afgekort in I'M FREE) zijn:
Stap 1: Ik voel onvrede - (I'm upset)
Stap 2: Het gaat over mij - (Me: It's about me)
Stap 3: Focus op de gevoelens - (Focus on the feelings)
Stap 4: Herinner mijn oorspronkelijke gevoel - (Remember my ancient feelings)
Stap 5: Bepaal mijn oordeel over mijzelf - (Establish my judgement of myself)
Stap 6: Omarm de waarheid van mijn Zelf - (Embrace the truth about me)
Meteen al in het begin van het lezen van dit boek krijg ik stof voor oefening. Ik wordt namelijk geconfronteerd met een enorm suf hoofd. Op het moment dat ik niet aan deze sufheid toe geef door te gaan rusten, maar haar onderken als een gevoel van onvrede, waarvoor ik nu verantwoordelijkheid neem, krijg ik de mogelijkheid om terug te gaan naar een moment in mijn jeugd waarbij mijn vader boos op mij werd, omdat ik iets was vergeten. Ik heb daar toen de overtuiging aangenomen dat ik dom was. Nu ik die overtuiging zie en vergeef, neemt al snel de sufheid af en kan ik zonder zorg of ik alles wat ik lees wel onthouden kan, door met lezen.
Zo kom ik uit bij de hoofdstukken waar Diederik de stappen stuk voor stuk toe licht. Daarbij deelt hij bij elke stap eigen ervaringen en vooral ook veel ervaringen van mensen waarmee hij met de zes stappen heeft gewerkt. Dit geeft inhoud en schept een verbinding die in mij zelf iets groots naar boven brengt.
Het is daarbij goed om te onderkennen dat de basis van het werk van Diederik ligt in Een cursus in wonderen, waarbij Diederik met vele toegevoegde Quotes, wel toont dat zijn inspiratie ook door andere bronnen is aangewakkerd.
Na de behandeling van de zes stappen en een inzicht in familie dynamiek, sluit Diederik zijn toelichting af met een veelheid van mogelijke mis-stappen (Six-Step Mis-steps). Zodoende maakt hij ons alert voor de vele valkuilen die het ego graaft om te voorkomen dat wij met dit proces volledig tot het licht reiken.
Voor mijn inleidende vraag wat het nu precies is wat ik vergeven moet, krijg ik middels die boek, de helpende hand geboden. Zoals gezegd, wordt er tijdens het lezen voor mij een groot gevoel zichtbaar. Ik kan dit nog niet precies benoemen. Wel benoem ik het als een gevoel van onvrede, waarvoor ik mijn verantwoordelijkheid neem. Ik neem daarbij ook het besluit om dit gevoel met het zes stappen te vergeven. Het ebt daarna voor even weg.
De volgende dag word ik vrij snel in een Facebook groep over Een cursus in wonderen, getriggerd door een post. Ik voeg een reactie toe, maar mijn boodschap komt niet over. Na enig heen en weer gekaats (lees - ego praat), sta ik op het punt om de oorzaak - de schuld - van deze miscommunicatie neer te leggen bij de ander. Maar in plaats van dat te doen, dank ik haar voor deze oefening. In mijn aanvaarding dat dit over mij gaat, wordt voor mijn niet veel later een gevoel van frustratie zichtbaar dat als ik er naar kijk, uit groeit tot een grote woede.
Toepassing van de zes stappen brengt mij tot het volgende:
Stap 1: Ik voel onvrede - (I'm upset)
Ik erken de onvrede, ik raak gefrustreerd.
Stap 2: Het gaat over mij - (Me: It's about me)
Deze frustratie komt niet door de ander..... Het gaat over mij.
Stap 3: Focus op de gevoelens - (Focus on the feelings)
Na de aanvaarding dat het over mij gaat, voel ik een enorme woede. Nu ik dit in deze stappen aan het uitwerken ben, neemt deze woede af en voel ik ook een sufheid waarin zich verdriet verborgen houdt.
Stap 4: Herinner mijn oorspronkelijke gevoel - (Remember my ancient feelings)
Deze gevoelens brengen mij weer terug naar een herinnering in mijn kindertijd. Mijn ouders maken ruzie en ik doe mijn uiterste best om dit conflict tussen hun op te lossen. Op het moment dat ik iets wil zeggen, snoert mijn vader mij de mond met de woorden:'Jij bent klein en hebt daarom niets in te brengen'. Ik vlucht vervolgens weg.
Stap 5: Bepaal mijn oordeel over mijzelf - (Establish my judgement of myself)
Deze ervaring geeft mij de overtuiging dat ik niets voor stel en geen recht heb op liefde en geluk.
Stap 6: Omarm de waarheid van mijn Zelf - (Embrace the truth about me)
Nu zeg ik tegen mij zelf: 'Vergeef mij voor deze overtuiging dat ik waardeloos ben. Ik dank God dat dit niet waar is. Ik heb dit zelf lang geleden verzonnen. Het is maar een geloof dat mij niet dient. Ik kan dat nu los laten.'
Daarna spreek ik het volgende uit: 'Vergeef mij dat ik vergeten ben dat mijn waarde door God is vastgesteld en niet wordt bepaald door wat ik doe of denk.'
Ik ervaar nu dat mijn woede en frustratie daalt. Zo krijg ik opeens zicht op vele momenten waarin deze vergeven overtuiging en rol speelde. Ik zie ik in dat ik deze vergeven overtuiging ook steeds als verdediging heb gebruikt.
De Cursus wil dat ik deze vergeving doe op de dag dat ik mag oefenen met de les:
250. Laat ik mezelf niet zien als beperkt
Dit soort knipogen van de Heilige Geest zijn voor mij steeds weer de bevestiging dat ik op mijn pad ben en dus niet weer ernstig verdwaald. Diederik ziet deze knipogen niet alleen in dit soort symbolische samenlopen, maar aanvaard inmiddels elke ervaring als een uitnodiging voor vergeving. Zo kon hij ook afgelopen jaar de mededeling van zijn dokter, dat hij ernstig ziek was, ontvangen met de vraag:'waar dient dit toe?'
Als ik deze vraag toe pas op dit boek dan durf ik haar wel te beantwoorden met de uitspraak dat dit boek elke lezer een mogelijkheid voor vergeving, geeft. Zodoende dient dit boek dus onze verlossing.
Wel onder de voorwaarde dat je niet bij stap twee - waar je je eigen verantwoordelijkheid zult moeten aanvaarden - afhaakt. Zet je echter door en ga je er ook toe over om geen enkele onvrede (ook de kleine niet) uit te sluiten van je oefening, dan zal je zeker net als ik, worden verrast door alle mogelijkheden van vergeving die je in je draagt. Vergeet daarbij dan vooral ook niet dat vergeving onze functie is en dat alleen het vervullen van onze functie ons gelukkig maakt.
Zodoende heb je met dit boek een sleutel tot geluk in handen.
Ronald van Gigch
Hij is Uw Zoon, Vader. En vandaag wil ik zijn goedheid zien in plaats van mijn illusies. Hij is wat ik ben, en zoals ik hem zie, zie ik mezelf. Vandaag wil ik waarlijk zien, opdat ik me op deze dag eindelijk met hem kan vereenzelvigen. (W.Dl II.250.2)