Op voorhand had ik enige weerstand tegen dit boek. Het gegeven is dat ik, nadat ik Terugkeer naar Liefde van Marianne Williamson las - het boek dat mij naar de Cursus bracht - niet veel later ook begon aan het boek Een cursus in loslaten van Marianne Williamson. Dit leidde voor mij tot een grote teleurstelling, omdat dit boek naar mijn gevoel, volledig afwijkt van de Cursus. Natuurlijk schreef Marianne dit boek speciaal om haar vriendin, Oprah Winfrey, een hart onder de riem te steken. Maar het bracht mij eerder van de Cursus af en was daarmee niet echt behulpzaam.

Dus toen ik hoorde over dit boek van Cindy Lora-Renard met de titel Een cursus in gezondheid en welzijn, bekroop mij het vermoeden dat ik weer zou worden geconfronteerd met een boek met een goede intentie, maar zonder het doel van de Cursus.

Gelukkig neemt Cindy dit vermoeden direct al in haar inleiding, bij mij weg als zij schrijft:' Dit is niet een typisch gezondheidsboek dat gezondheid alleen in die zin definieert dat het lichaam gezond is. Dat zou te beperkt zijn. Het lichaam is niet de bron van zijn eigen gezondheid, want het is de denkgeest die besluit gezond te zijn.'

Ha, gelukkig, nu kan ik in ieder geval zonder weerstand verder lezen.

Dit boek is geschreven vanuit het begrip van gezondheid, zoals Een cursus in wonderen ons die geeft. De Cursus beschrijft gezondheid als innerlijke vrede. Vanuit dit begrip neemt Cindy ons mee in een reis door het tekstboek, werkboek en handboek voor leraren en reikt ons de tekstdelen aan die specifiek gaan over dit begrip van gezondheid.

Hiervoor start haar inleiding met het volgende stuk uit de Cursus:

Wanneer het ego jou tot ziekte verleidt, vraag de Heilige Geest dan niet om het lichaam te genezen, want dat zou slechts betekenen dat jij de overtuiging van het ego overneemt dat het lichaam het eigenlijk doelwit van de genezing is. Vraag de Heilige Geest liever jou de juiste waarneming van het lichaam te leren, want allen de waarneming kan vervormd zijn. Alleen de waarneming kan ziek zijn, want alleen de waarneming kan verkeerd zijn. (T8.IX.1:5-7)

Dit boek heeft dus tot doel om onze waarneming te corrigeren, maar dan wel met het gegeven dat dit boek - zoals Cindy zelf bij de start duidelijk aangeeft - niet het doel heeft in de plaats van de Cursus te staan. Het laat in die zin zien welk antwoord de Cursus geeft op ziekte met de oproep om daadwerkelijk de Cursus te doen om zelf tot dit genezende inzicht te komen.

Het is waarschijnlijk ook om die reden dat Cindy ons in dit boek inzicht geeft in haar eigen ontwikkeling die voort komt uit haar eigen bestudering en praktische toepassing van de Cursus. Daarbij toont zij ons inzichten die zij zelf heeft mogen ontvangen. Dat deze inzichten vet gedrukt staan is niet bedoeld om ze te verheffen, maar om ons duidelijk te maken welke inzichten voor Cindy zelf verschenen zijn.

We geloven wat we willen geloven, en daarom zien we wat we willen zien.

Cindy geeft zelf aan dat zij nooit had verwacht, ooit een boek te schrijven. Toen zij uiteindelijk dan toch aan het schrijven van dit boek begon, besloot zij, omdat zij niet beter wist, om dit dan maar hoofdstuk voor hoofdstuk te doen. Wat voor mij daarbij vast staat is dat Cindy zich bij dit schrijven volledig door de Heilige Geest heeft laten leiden.

Ik herken dit doordat dit boek - net als de Cursus - onmogelijk valt samen te vatten. Elk hoofdstuk bevat en schat aan handreikingen en inzichten die ieder op hun eigen manier bijdragen en zo een rol vervullen. Ik kan dan ook niet anders dan de lezer van deze review uitnodigen om dit boek te lezen, net zoals Cindy zelf in haar boek de lezer uitnodigt om de Cursus te doen.

Want dit boek is één grote aanmoediging voor de lezer die nog niet bekend is met de Cursus, om die kennismaking niet lang(er) uit te stellen. Maar dit boek is net zo goed één grote aanmoediging voor de Cursus student, om door te zetten. Beide aanmoedigingen zijn terug te vinden in de laatste alinea van dit boek:

Wat nodig is voor het veranderen van je denken en het ontwaken tot je werkelijke leven bij God, is die eerste stap, namelijk de uitnodiging aan de Heilige Geest die zegt: "Er moet een betere manier zijn". Daarna moeten vastbeslotenheid en bereidwilligheid volgen om dit na te streven en deel te laten uitmaken van je dagelijkse leven. Dan kun je zo beginnen te leven dat je van de oorzaak uitgaat en al de gevolgen van de wereldse vergissingen loslaat. Gods Heiligheid is de jouwe. Zodra dit uiteindelijk wordt aanvaard, zijn gezondheid en welzijn de jouwe, voor altijd.

Alleen van de verlossing kan worden gezegd dat ze geneest. (WdI.140)

Terwijl ik bezig ben met het schrijven van deze review is net Mic Magazine 2019-2 verschenen met daarin een artikel van mijn eigen hand over ziekte en de herinnering van mijn onschuld. Ondertussen mag ik met het werkboek van de Cursus ook weer oefenen met de les:

Ziekte is een verdediging tegen de waarheid. (WdI.136)

Dit boek neemt daarbij voor mij elke gedachte dat ziekte iets van het lichaam is, weg. Voor zover er nog enige twijfel was over waar ik moet kijken voor mijn verlossing zie ik nu geen andere weg dan die welke Cindy ook is gegaan. Ik kan en wil deze confrontatie met de nog aanwezige schuld en angst ook niet meer mijden. Gelukkig vind ik in Cindy en in haar boek een helpende hand die ik graag beet pak om mij door deze innerlijke duisternis te laten leiden. Het licht dat ik zo ontvang versterkt mijn vertrouwen dat ook ik op dit pad het punt bereiken zal waar ik zonder enige schuld en angst de Verzoening voor mijzelf aanvaarden kan.

Dit boek maakt mij daarbij duidelijk dat ik het zelf ben die op dit pad steeds weer kies tussen lijden of laten leiden. Het is dus ook niet voor niets dat de Cursus mij leert dat de Hemel de beslissing is die ik nemen moet. Maar gelukkig zie ik ook in dat er voor mij geen weg terug is.

Alleen innerlijke vrede kan mij nu nog verblijden. En dat is geen straf maar een Zegening.